CZY WYJDZIESZ Z KABINY? 

CZY WYJDZIESZ Z KABINY? 
 
Kiedy zobaczysz wypadek samochodowy, co zrobisz? Zatrzymasz się im pomożesz, poczekasz aż zrobią to inni, czy tylko zadzwonisz na numer 112? 
 
Istnieje spora różnica pomiędzy naszymi deklaratywnymi osądami o samych sobie a praktyką. W eksperymencie Richarda Nisbetta i Eugene’a Borgida na Uniwersytecie w Michigan z piętnaście osób, które zostały postawione przed trudem podjęcia decyzji czy mają czy mnie mają pomóc osobie, która zasłabła, tylko cztery natychmiast ruszyły do pomocy, sześć zaczęło pomagać wówczas, kiedy inni to zrobili, a pozostali nie umiejąc podjąć decyzji co mają zrobić, pozostawali w bezczynności. 
 
Zaskoczenie jest naszym wrogiem. Nasz mózg, w szczególności system skojarzeniowy, często  nazywany „Systemem Pierwszym” zupełnie nie radzi sobie w takich sytuacjach (często nie ma gotowych wzorców zachowań). „System Drugi” (myślący i analizujący) jest powolny i ociężały, a w konsekwencji mało skory do pomocy w takich nagłych sytuacjach. 
 
Jeżeli chcesz się umieć zachować jak przyzwoity człowiek, musisz się przygotować na takie sytuacje. Rozwiązaniem nie jest wcześniejsze przemyślenie, bo każda sytuacja może być nowa, zaskakująca, więc nie przewidzimy jej wcześniej. To co możemy zrobić to zbudować odpowiedni „mindset”. Przygotowanie „systemu pierwszego” na reakcję” Tak odezwę się na posiedzeniu zarządu, tak – zatrzymam się pomogę osobie, która się krztusi, tak – cokolwiek się wydarzy „wyjdę z kabiny”. 
 
O co chodzi z tą „kabiną”? 
 
Obejrzyj film a zrozumiesz…
 
 
#PawełKowalewski #Thinkking #Negocjacje #LepszeŻycie #PsychologiaDecyzji #WyjaśniaćŻycie #TłumaczymyEmocje #DanielKahneman #FotoModzelewska 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Inspiracja na podstawie książki Daniela Kahnemana pt. „Pułapki myślenia – o myśleniu szybkim i wolnym”.
 
 

 
WILL YOU GET OUT OF THE CAB? 
 
When you see a car accident, what do you do? Will you stop to help them, wait for others to do so, or just call 112? 
 
There is quite a difference between our declarative judgements about ourselves and practice. In an experiment by Richard Nisbett and Eugene Borgid at the University of Michigan, of fifteen people who were faced with the difficulty of deciding whether they should or should not help a person who had fainted, only four immediately rushed to help, six started to help when others did, and the rest, unable to decide what to do, remained inactive. 
 
Surprise is our enemy. Our brain, in particular the associative system, often referred to as „System One” completely fails to cope with such situations (it often has no ready-made behaviour patterns). „System Two” (thinking and analysing) is slow and sluggish and consequently not very eager to help in such emergencies. 
 
If you want to be able to behave like a decent human being, you have to prepare yourself for such situations. The solution is not to think in advance, because each situation may be new and surprising, so we won’t foresee it beforehand. What we can do is build the right 'mindset’. Preparing a 'system first’ response” Yes I will speak up at a board meeting, yes I will stop to help the person who is whooping, yes whatever happens I will 'get out of the booth’. 
 
What is the point of the „booth”? 
 
Watch the video and you’ll understand…
 
 
#PawełKowalewski #Thinkking #Negotiations #LowerLife #PsychologyDecisions #ExplainLife #TranslateEmotions #DanielKahneman #FotoModzelewska 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Inspiration based on Daniel Kahneman’s book entitled. „The traps of thinking – on thinking fast and thinking slow”.